همان پنج فروردین چهل و چهار که در نجف آباد به دنیا آمد پدرش مرتضی وقت را از دست نداد و او را محمد رضا نام نهاد.
محمد رضا که هنرش بازیگری و معراجش شهادت بود.
خانواده اش کشاورز بودند و او علاوه بر کمک به پدر ، پای ثابت جلسات قرآن بود!
در جریان انقلاب و دفاع مقدس بصیرتش پیش قدم بود و او را کمک می کرد.
آرام آرام با اینکه سن کمی داشت مهیا شد و به آموزش های نظامی پرداخت و بعد از آن شد آر.پی.جی زن در گردان، و ماند تا عملیات محرم بیاید و جاودانه شود!
او علیرغم سنش بصیرت بالایی داشت دشمنان اسلام را به مثابه مار زخمی می دانست که در کمینند و منتظر فرصت تا ضربه نهایی را به مملکت وارد کنند.
اندیشه های اقتصادی اش هم بر گرفته از اقتصاد اسلامی بود و به کشاورزان هم توصیه اکید به کار کرده بود. نوشته بود: اگر در کشاورزی کوتاهی کنید، خداوند شما را نخواهد بخشید! این نشان می دهد که چقدر اندیشه های امام بر باور وی تأثیر گذاشته است.
آری! محکمه خون شهید، محکمه عدل است و ما را در آن به پای میز محاکمه می کشانند چرا که بقای اسلام به بقای خون شهید بسته است و دیگر چه جای ساکت نشستن است.
محمد رضا، تن به ذلت قعود و سکوت نداد، کار و درس و زندگی را رها کرد و به جبهه رفت تا عملیات محرم بیاید. و در تاریخ ۶١/٨/۱ جاودانه شود.
پدرش می دانست ذبح اسماعیل در منای محضر پروردگار، سخت است اما با جان قبول کرد و در امتحان الهی پیروز شد.
روحش شاد.