هنرمندی نقاش از سلاله ی نیکان بود!
متولد هفدهمین روز از سال چهل بود. سید جواد نام داشت و فرزند سید محمد حجازی.
حدود ۲۱ سال عمر کرد و در مرحله دوم عملیات محرم در تاریخ ۶١/٨/١۶ به شهادت رسید.
انقدر رشادت و افتخار داشت که هنوز دو دهه از زندگی اش نگذشته بود، فرمانده تیپ قمر بنی هاشم بود.
دلش آرام در دامن مادر بود و در کوچه باغ زندگی در سرزمین عشقبازی طی طریق می کرد.
تازه انقلاب نوپای اسلامی شکل گرفته بود و هسته اصلی سپاه، که به عضویت این نهاد مقدس درآمد.
آنقدر به خمینی (ره) کبیر عشق می ورزید که به ندای «هل من ناصرش» خیلی خوب پاسخ داد.
رزم جامه برای مقابله با باطل به تن کرد. ابتدا به غرب رفت و آنجا خوش درخشید.
اما تقدیرش شهادت در عملیات محرم و جنوب کشور بود.
عاشقانه می زیست و عارفانه می گفت. در وصیت نامه اش نوشت: چند صباحی در این دنیای فانی و این گذرگاه الهی برای هدفی خاص آفریده شدم.
امیدوارم توانسته باشم دین خود را نسبت به اسلام و مکتب ادا کرده و خداوند هم قبول کرده باشد!
حرف دلم را به او می گویم.
أو سبکبالی عاشق بود که زمین با عظمتش نتوانست جذبش کند. نتوانست او را شیفته کند! او خدا را می دید و من هوا را!
او آسمانی بود و عاشق پرواز، ولی من هوسِ بازی داشتم .
حال من مانده ام و او رفته است.
بس که من شرمنده ام. پس سلام میکنم به او که تندیس خداپرستی بود و سرانجام پیکر مطهرش در گلزار شهدای دهاقان جاودانه شد.
روحش شاد.