به گزارش روابط عمومی سازمان بسیج هنرمندان استان اصفهان، به نقل از اصفهان زیبا؛ معلم بود و خوشنویس و عالم دین؛ دستی در آتش خط داشت و قلمدانی به وسعت نوشتن تا آنچه را مینگارد به یادگار همیگذارد؛ یادگارانی که گاهی در جلوخان تکیهها و مساجد و حسینیههای روستاها و شهرهای بزرگ و کوچک هم رویت میشوند و پای آنها کتبه حبیبالله فضایلی سمیرمی نقش بسته است.
حبیبالله، زاده ولایت خوشآبوهوایی بود که کسبوکارشان کشاورزی بود و دامداری؛ اما او به دنبال گمشدهای بود که گذرش را به اصفهان انداخت تا اندوختهای به وسعت معلمی و خوشنویسی و طلبگی کسب کند و مسیر عشق و علاقهای از جنس دین و دانش و منش فروتنی در پیش گیرد.
او که از سمیرم به اصفهان کوچیده بود، مشغول تحصیل معارف دین شد و اندک زمانی بعد به کسب علوم جدید روی آورد و همانند و هماوردی در نگارش انواع خطوط اسلامی نداشت.
کتاب «تجلی فضایل» در باب حبیب خطه خط که امام خط بود و مرید خط امام، حاوی نکتهها و نوشتهها و اشارههایی است که نشان از اهتمام استاد مسلم خوشنویسی جهان اسلام، به هنری دارد که عمر و زمانهاش را به پای آن ریخت و سالیانسال در امتداد اعتلای آن، ساخت و سوخت و گداخت.
استاد فضائلی که بعد از انقلاب سرپرست انجمن خوشنویسان اصفهان بود، بیش از شصت دیدار با امام راحل داشت و در یکی از دیدارهای خود در سال ۱۳۶۰ قاب خط نفیسی را به امام عزیز تقدیم کرد و این مصراع را سرود که «امام خطم و هستم مرید خط امام».
مرید و مرادی او با امام و علم دین و خوشنویسی اما از او چهرهای دیگر ساخته بود؛ تا جایی که «شمسالدین ابوالوفا حسینی» از استادان دانشگاه اصفهان شیخ خوشنویس سمیرمی را از سه منظر معرفی کرده است که فضائلی محقق، فضائلی خوشنویس و فضائلی معلم هر سه در حبیب خطه خط جمع شده و استادی او را به تمامی رسانده است.
زندهیاد فضائلی که در سال ۶۶ وارد دانشگاه اصفهان شده، نخستین معلم هر هنرمندی را استعداد خدادادی او میداند؛ چراکه هم او با دیدن گنبدها و کتیبهها و نقش و نگارهای فیروزفام اصفهان، به ذوق و شوقخطی خود پی میبرد و تا اعلادرجه خوشنویسی و کتیبهنگاری پیش میرود.
او هنرمندانه خط مینویسند و همزمان گنجینه داشتههای خود را به کتابت میرساند؛ کتابها و مجموعههای ارزشمند و ماندگاری همچون اطلس خط، تعلیم خط و بوستان هنر خط را به نگارش درمیآورد.
محمدحسین ریاحی که خود نویسنده مجموعه «تجلی فضائل» است، میگوید: استاد حبیبالله فضائلی از افتخارات جهان اسلام و ایران اسلامی است که علاوه بر تألیفات مهم و قابلتوجهی که داشته، شاگردان بسیاری نیز در عرصه هنر خوشنویسی تربیت کرده است.
گردآورنده کتاب «تجلی فضائل» ادامه میدهد: «اطلس خط استاد فضائلی گنجینه بینظیر هنر اسلامی و دائرهالمعارف هنر خوشنویسی است که نمونه و همانندی ندارد و به بهترین شکل ممکن انواع خط را مرور و معرفی کرده است. علاوه بر کتابت قرآن به خط خوش، یادگاران استاد در حرم مطهر امام حسین (ع)، حضرت زینب(س)، حضرت رقیه(س)، امام رضا(ع) و امامین عسگریین خودنمایی میکنند تا حبیب خدا که همیشه ماههای رمضان را برای آغاز کتابت و نوشتن برمیگزید، بر خویشتن خویش ببالد که گنجینههای دستنویس او امروز، قدسیترین و نورانیترین مکانهای کره زمین را آراسته و هنر ایران و اصفهان را تصویر کرده است.»
او برای شروع کتابت قرآن بر اساس اعتقادات مذهبیاش ماه رمضان را انتخاب کرد و بهاینترتیب، از یکم رمضان المبارک اولین آیه را آغاز و پایان رمضان سال بعد آخرین آیه را تمام کرد؛ تصویرهایی از هنرهایی که به گفته او زاییده رنج آدمی است و هنر واقعی تجلی جستوجوی عارفانه و صادقانه انسانی باایمان و معتقد است که بهیقین بدون رنج میسر نیست و بدون ایمان ابتر و ناشدنی است؛ ایمانی که طلوع و طلیعه آن در رمضانالمبارک بود و غروبش در ماه رجب الخیر حادث شد و استاد را در ۷۵سالگی به معبودش ملحق کرد. روحش شاد و کتیبههای بینظیرش ماندگار باد.